Na samym początku niniejszego Przeglądu przyjdzie mi posypać głowę obierkami z cebuli. W poprzednim tekście napisałem byłem, że Prezydent RP, który wystąpił z partii, w sumie nikomu łaski nie robił, bo i tak musiał, bo tak stoi w Konstytucji. Znajomy prawnik wytłumaczył mi potem, że „to nie jest proste, a nawet wręcz przeciwnie”. Innymi słowy: nie, Prezydent RP nie ma obowiązku występowania z partii. Z perspektywy czasu patrząc, być może nie powinienem bezrefleksyjnie wierzyć w to, że treści zamieszczane na stronie obsługiwanej przez Kancelarię Prezydenta są na pewno prawdziwe. W trakcie posypywania głowy obierkami cebuli pocieszało mnie to, że podwładni Prezydenta RP potrafią zjebać wszystko. Nie potrafili nawet podkreślić tego, że ich pracodawca „spełnił obietnicę, choć nie musiał”. Aczkolwiek, może to po części dlatego, że to „wystąpienie z partii” było pustym gestem, bo partia nigdy nie wystąpiła z Prezydenta RP. Kronikarski obowiązek każe wspomnieć o tym, że o ile w przypadku Prezydenta RP mi się „nie udało”, to w kwestii RPO się nie pomyliłem (RPO nie może być ani posłem, ani członkiem partii). Już po napisaniu powyższego zacząłem się zastanawiać nad tym, „co by było, gdyby RPO został ktoś ze Zjednoczonej Prawicy i po wyborze olał obowiązek złożenia mandatu i wystąpienia z partii”. W teorii bowiem musi to zrobić (bo tak stoi w Konstytucji), ale w praktyce kto miałby to wyegzekwować?
Przy okazji wielkiego meltdownu na tle poparcia przez Lewicę ratyfikacji Funduszu Odbudowy pojawiły się narracje, w myśl których Lewica była już tak bardzo dogadana z PiSem, że miała poprzeć w Senacie kandydaturę Bartłomieja Wróblewskiego na urząd RPO. Spindoktorzy ze Zjednoczonej Prawicy wymyślili sobie jakiś czas temu narrację „nasz kandydat jest kandydatem dialogu” i Wróblewski dostał przekazy dnia, w których stało, że ma opowiadać, że jak już zostanie tym RPO, to powoła sobie na zastępców kandydatów wskazanych przez opozycję. W tym samym czasie zaczął się produkować w trakcie wywiadów, że on to by Ikonowicza widział jako swojego zastępcę. Ta deklaracja była o tyle zabawna, że gdyby Zjednoczonej Prawicy faktycznie zależało na samym Ikonowiczu, to przecież jej posłowie mogli poprzeć jego kandydaturę na RPO. Tak, wiem, zastępca to nie to samo, co sam RPO, niemniej jednak mało subtelnie wyglądały te próby tłumaczenia, że oni to by go w sumie chcieli wciągnąć „do pomocy” zaraz po tym, jak ujebano jego kandydaturę. Dla każdego, kto ma jakiekolwiek rozeznanie w polskiej polityce oczywiste było to, że Lewica nie poprze kandydatury Wróblewskiego, bo nie było żadnego powodu, dla którego mogłaby to zrobić. Zabawne było to, że gdy Magdalena Rigamonti z przejęciem opowiadała o tym, że Lewica może poprzeć Wróblewskiego, wspominała również o tym, że to by było samobójcze działanie, bo to fundamentalista religijny, który był mocno zaangażowany w zaostrzenie prawa aborcyjnego w Polsce/etc. Było to o tyle zabawne, że moim zdaniem nie mieliśmy do czynienia z jakimiś manipulacjami. Ci ludzie (w tym Rigamonti) autentycznie uwierzyli w to, że dojdzie do jakiegoś sojuszu Lewicy ze Zjednoczoną Prawicą.
W kontekście powyższego nie możemy uznać ich za zwykłych kłamców. Aczkolwiek to nic nie szkodzi, bo jest cała gama innych określeń. Bardzo dobrym jest inna nazwa naczynia gospodarczego o szerokim zastosowaniu, zwykle służącego do przenoszenia (przechowywania) płynów lub drobnoziarnistych materiałów sypkich. Co zrozumiałe, żaden z propagatorów narracji „Lewica idzie z PiSem”, nie przeprosił potem za te brednie. Wydaje mi się, że to dobry moment na przypomnienie super duper wspaniałego planu obalenia rządu. Lewicy oberwało się bowiem za to, że przez jej poparcie FO rząd nie upadł, a przecież tak niewiele brakowało do powołania premiera technicznego. Część osób pewnie nadal sobie zadawała pytanie o to, ile to było to „tak niewiele”. Odpowiedzi na to pytanie udzielił Sławomir Nitras, który stwierdził: „Nawet przez sekundę nie wierzyłem w możliwość rządu technicznego”. Znamienne jest to, że komentariat, który przez wiele dni przeżywał wzmożenie na tle „zdrady Lewicy” (która „ocaliła rząd Zjednoczonej Prawicy”) jakoś tak nieszczególnie przejął się tym, że polityk największej partii opozycyjnej powiedział to, co powiedział.
W tym miejscu muszę popełnić edycję, albowiem już po napisaniu tego kawałka z Nitrasem w roli głównej, zostałem trafiony tekstem z „Newsweeka”, który to tekst sprawił, że po raz kolejny wyjebało skalę na moim osobistym żenadometrze: „Plan był taki: pozbawiony głosów ziobrystów, eurosceptycznych konfederatów i wsparcia zjednoczonej opozycji Jarosław Kaczyński przegrywa kluczowe głosowanie nad ratyfikacją Krajowego Planu Odbudowy, nie wytrzymuje, wpada na sejmową mównicę, zaczyna krzyczeć i dochodzi do przesilenia – słyszymy od wysoko postawionego polityka opozycji.”. Ta zajawka tekstu latała wczoraj po soszjalach i budziła żywe zainteresowanie (czytaj: wszyscy mieli z tego bekę). Mnie te reakcje nie dziwią ni cholery, bo jeżeli mam być szczery, to nie widziałem jeszcze bardziej idiotycznego planu. Ten, kto ów plan wymyślił, ma na temat polityki pojęcie znacznie mniejsze, niż komisja Macierewicza na temat tego, w jaki sposób należy badać katastrofy lotnicze. To jest tak bardzo głupie, że tego się nie da skomentować sensownie. Ale wiecie co? Potem jest jeszcze weselej, bo ten cytat ma ciąg dalszy, który nie zmieścił się w zajawce. Ta zajawka skończyła się na tym, jak to Kaczyński wychodzi na mównicę, zaczyna się wydzierać i „dochodzi do przesilenia”. Co miało się dziać potem? Otóż: „Rządząca koalicja się rozpada, PiS ma dwa wyjścia – albo wrócić do rozmów z całą opozycją i spełnić wszystkie jej warunki, albo ryzykować konstruktywne wotum nieufności. Wtedy opozycja idzie do znienawidzonego przez PiS Gowina, proponuje mu stanowisko marszałka Sejmu i jeśli Gowin się zgadza, wspólnie obalają rząd Premiera Tysiąclecia i powołują gabinet techniczny, który ma doprowadzić do przedterminowych wyborów.”
Chyba najbardziej rozbawił mnie fragment „Wtedy opozycja idzie do znienawidzonego przez PiS Gowina, proponuje mu stanowisko marszałka Sejmu i jeśli Gowin się zgadza (...)”. Innymi słowy: ten plan był tak bardzo „dopracowany”, że nikt nie miał pojęcia o tym, jak zachowa się Gowin. Tak swoją drogą, to ciekaw jestem, co też miałaby ta opozycja do zaproponowania Gowinowi. Tak, wiem, „stołek marszałka”. Tylko, że założenie planu było takie, że on tym marszałkiem to sobie będzie niezbyt długo, bo przecież chodziło o doprowadzenie do przedterminowych wyborów. I co dalej? Ktoś zaprosiłby Gowina na listy wyborcze? Bo jakoś tak mi się nie wydaje, żeby Gowin sam z siebie zrezygnował z bycia czynnym politykiem, zaś jego ugrupowanie z zarabiania dość dużych pieniędzy w ramach „bycia w koalicji”. Ciekawym, czy autorzy tego planu w ogóle się zastanawiali nad takimi drobnostkami. Bo nad tym, że PiS mógłby ratyfikować FO nie mając większości, jakoś tak się nie zastanowili. Sporo o tym już napisano (a ja o tym wspominałem w jednym se swoich Głośnych Tekstów), ale tak w telegraficznym skrócie: PiS mógł obejść brak większości w Sejmie na kilka sposobów. Część komentatorów (nie chodzi o komentariat) stwierdziła, że co prawda byłyby one niezgodne z Konstytucją, ale tę zgodność badałaby Julia Przyłębska z kolegami i koleżankami, tak więc na pewno by się okazało, że z żadną niezgodnością nie mamy do czynienia. Zamiast myśleć nad realnymi scenariuszami, autorzy planu woleli myśleć o tym, że jak Kaczyński zacznie się drzeć na mównicy, to się od tego koalicja rozleci. Oczyma wyobraźni widzę te setki (o ile nie tysiące) działaczy wraz z rodzinami, którzy słuchając Kaczyńskiego mówią: dobra, chuj tam z robotą, ze stołkami i pieniędzmi, tak dalej być nie może! Rozpierdalamy koalicję!
Pragnę w tym miejscu uprzejmie przypomnieć, że to flekowanie Lewicy za to, że „zdradziła” (ile to już trwa? Miesiąc?) bazowało na tym właśnie planie. Na planie, którego realizacja była równie realna jak to, że Adam Darski może zostać kolejnym papieżem (wystarczy, że doprowadzi do tego, że Franciszek wyjdzie przed kamery, zacznie krzyczeć i wtedy dojdzie do przesilenia!). Wydaje mi się, że znacznie gorsze od samego planu było to, że spora część polityków w niego uwierzyła. Skąd wiem, że uwierzyła? Ano stąd, że ta zajadłość, z którą napierdalano w Lewicę nie była udawana. Ci ludzie na serio uwierzyli w to, że niewiele brakowało do tego, żeby obalić rząd i zorganizować przedterminowe wybory. Ponieważ Lewica nie potrafi w komunikację polityczną, wszyscy byli skazani na „domyślanie się” o co chodziło (próżnię informacyjną momentalnie wykorzystał komentariat, który nawijał o tym, że będzie koalicja PiSu z Lewicą/etc.). Ja sobie gdybałem, że mogło być tak, że Lewica olała te rozmowy i „obalanie rządu”, bo uznała, że plan jest bezsensowny. Teraz okazuje się, że chyba jednak miałem trochę racji. Cieszy mnie to, że Lewica nie brała udziału w tej jebanej farsie. Niemniej jednak nie byłbym sobą, gdybym się do czegoś nie przypierdolił, tak więc niniejszym to czynię: nie jestem w stanie zrozumieć tego, czemu nikt z Lewicy nie wyszedł przed kamery i nie opowiedział o tym, jak wyglądał „plan obalenia rządu”, w którym Lewica nie chciała uczestniczyć.
Zacząłem tekst od przyznania się do błędu, teraz zaś przyszła pora na temat, w którym bardzo chciałbym się pomylić, ale niestety „miałem rację”. Otóż, w jednym ze swoich głośnych tekstów wspomniałem o tym, że być może Narodowy Program Szczepień idzie rządowi tak, jak większość innych narodowych rzeczy (czytaj: chujowo). O tym, że idzie średnio, powiedział (acz nie wprost) sam Dworczyk, który tak argumentował otwarcie rejestracji dla młodszych roczników (tak, chodzi o to „otwarcie”, które skończyło się spektakularnym fuckupem z terminami): „Spadła dynamika umawiania się na szczepienia i dlatego zdecydowaliśmy się uruchomić tę grupę ze stycznia w wieku 40-60 lat”. Gdyby ktoś zadał sobie trud przetłumaczenia tego zdania z Dworczykowego na polski, to brzmiało by ono mniej więcej tak: „skończyli się chętni ze starszych roczników”. Kronikarski obowiązek każe wspomnieć o tym, że w tym samym tekście zastanawiałem się nad tym, czy w KPRM ktokolwiek myśli o tym, jak zachęcić ludzi do szczepień i dodałem, że moim zdaniem kolejny spot z Pazurą może nie wystarczyć. Jakiż był mój brak zdziwienia, gdy w telewizorni zobaczyłem, że jednym z elementów „strategii”, mającej na celu zachęcanie Polaków do szczepień jest, między innymi, a jakże, kolejny spot z Pazurą.
Przez jakiś czas sobie dumałem nad tym, czy partia rządząca zdaje sobie sprawę z tego, że jeżeli chodzi o szczepienie, to idzie nam to tak trochę „nie bardzo”. A potem okazało się, że przegapiłem pewien złotonośny wywiad, którego Dworczyk udzielił DGP (Dziennika Gazeta Prawna). Gdy w trakcie wywiadu został zapytany o to, czy po zaszczepieniu wszystkich chętnych nabędziemy odporność zbiorową, odpowiedział: „Czym właściwie jest ta zbiorowa odporność? Profesor Grzegorz Gielerak mówi, że nabędziemy ją po zaszczepieniu 70 proc. populacji. Prof. Andrzej Horban oraz prof. Gut mówią o 50–60 proc., Francuzi – o 40 proc. Co mam powiedzieć jako polityk? W tej sprawie powinni wypowiadać się naukowcy, a nie politycy.”. Dzwonki alarmowe powinny się rozdzwonić każdemu czytającemu ten wywiad już w trakcie czytania fragmentu „Czym właściwie jest ta zbiorowa odporność”. Tak się bowiem składa, że to jest dość dobrze zdefiniowane pojęcie. Na tyle dobrze, że nawet członek Zjednoczonej Prawicy, który został oddelegowany do zawiadywania programem szczepień powinien być w stanie się tejże definicji nauczyć. Poza tym, nie oszukujmy się, gdyby wszystko ze szczepieniami szło dobrze, to Dworczyk nie zaczynałby odpowiedzi na pytanie o odporność zbiorową od jakichś filozoficznych rozważań w zakresie tego, czym tak właściwie jest ta odporność, bo takowe rozważania są w tym przypadku bardziej zbędne niż prostownik grzbietu u Gowina. Warto również zwrócić uwagę na końcówkę, w której Dworczyk twierdzi, że zdaniem Francuzów do osiągnięcia odporności zbiorowej (czymkolwiek ona jest) wystarczy 40% zaszczepionych.
Ktoś mógłby w tym momencie zacząć argumentować, że może ja tutaj nadinterpretuję wypowiedź Dworczyka, bo może on o tych Francuzach wspomniał w ramach ciekawostki, żeby pokazać, że naukowcy to się w sumie nie zgadzają za bardzo w kwestii tego, jak dużą część społeczeństwa trzeba zaszczepić, żeby dojechać do odporności zbiorowej. Tyle, że Dworczyk wspomniał o tym przynajmniej dwukrotnie. Za pierwszym razem w wywiadzie dla DGP, a za drugim w trakcie konferencji prasowej, która odbyła się 12 kwietnia 2021: „To są pytania, które powinno kierować się do naukowców i lekarzy, mogę powtarzać tylko informacje przekazywane przez nich. Te opinie są zróżnicowane. Francuscy naukowcy twierdzą, że wystarczy 40% populacji, żeby społeczeństwo nabrało odporność, w Polsce prof. Gut mówi o 50%, namawiam, żeby dyskusje tego typu prowadzić z naukowcami.”. Ponieważ jestem upierdliwy z natury, toteż sobie wpisałem w przeglądarkę angielską frazę „french scientists herd immunity”. Dosłownie pierwszy artykuł, który mi wyskoczył w tejże przeglądarce walił po oczach tytułem: „Covid-19: Why France needs to vaccinate 90 percent of adults” („dlaczego Francja musi zaszczepić 90% dorosłych”). Okazało się, że francuscy naukowcy po przeanalizowaniu sobie tego, co wyczyniał brytyjski wariant, doszli do takich, a nie innych wniosków. Cebulą na torcie jest to, że artykuł ów opublikowano 8 kwietnia 2021, tak więc cztery dni przed tym, jak Dworczyk opowiadał o „francuskich naukowcach” na konferencji prasowej.
Ja z góry przepraszam za to, że tak bardzo czepiam się tych 40%, ale wrzucenie tych 40% w debatę publiczną (powinniście być ze mnie dumni, tyle razy napisałem o tych procentach i nie rzuciłem ani jednym dowcipem nawiązującym do wódki), było po prostu kretyńskie. Wyobraźmy sobie bowiem taką hipotetyczną sytuacje, w której wyszczepiamy 40% pełnoletnich. Potem zaś przychodzi czwarta fala (bo oczywiście, że by przyszła) i foliarstwo spod znaku Konfederacji i innych fanklubów koronawirusa dostaje gigantyczną ilość paliwa, albowiem oni przeca już od dawna mówili, że szczepienia są takie i owakie, nikt im nie uwierzył, a teraz się okazuje, że „mieli racje”. Jednym z problemów, z którymi boryka się nasz kraj, jest pandemia. Niestety, nie mniej groźnym problemem jest tępa władza, która nie traktuje tej pandemii poważnie i uznaje ją za problem natury stricte wizerunkowej. Szczepienie idzie nam nie tak, jak trzeba? To sobie poszukamy takiej narracji, w myśl której jednak „wygrywamy”. Starsze roczniki nie chcą się rejestrować? To otworzymy rejestrację dla młodszych, żeby nikt się nie przypierdalał.
Na uwagę zasługuje również to, że Dworczyk z uporem godnym lepszej sprawy tłumaczył, że no on to jest tylko politykiem i pytania o odporność zbiorową należałoby kierować do naukowców. I wszystko pięknie, ale ten Dworczyk chyba zapomniał, że może i jest jedynie politykiem, ale przy okazji jest pełnomocnikiem rządu ds. narodowego programu szczepień ochronnych przeciwko wirusowi SARS-CoV-2. Skoro zaś jest zawiadowcą programu, to powinien mieć styczność z naukowcami i raportami ich autorstwa, to po pierwsze. Po drugie, nieśmiało przypominam, że fanklub Dworczyka tłumaczył, że Dworczyk zbudował system szczepień „od zera” i porównywał to do operacji Overlord. Tak sobie myślę, że gdyby operację Overlord ogarniał jakiś Dworczyk, to pewnie by się nie odbyła, bo nikt nie wiedziałby jaką liczbę żołnierzy należy przetransportować przez kanał La Manche, celem przełamania niemieckiej obrony (aka Wał Atlantycki [kronikarski obowiązek każe wspomnieć o tym, że nie chodzi o wał w ujęciu Zjednoczono Prawicowym]), zdobycia przyczółków/etc. Warto też w tym miejscu nadmienić, że w pewnym momencie Dworczykowi się jednak odmieniło i zaczął opowiadać o tej odporności zbiorowej (być może dlatego, że w międzyczasie został naukowcem? Tego się nigdy nie dowiemy.), ale jak to mawia Wołoszański „nie uprzedzajmy faktów”.
W tym miejscu przyznam się wam do tego, że napisałem prawie cały, dość długi akapit tekstu, a potem, po wnikliwej analizie tegoż akapitu uznałem, że jest on cokolwiek niemądry. W tym kawałku mądrzyłem się na temat tego, że przeca z każdym projektem jest tak (a NPSz jest projektem), że jak się go tworzy, to wyznacza się jakieś cele. Wyznacza się również jakieś daty graniczne, po dojechaniu do których powinny zostać osiągnięte cele „cząstkowe”. Jeżeli zaś tych celów się nie osiągnie, to jest wyraźny sygnał, że trzeba jakieś strategie naprawcze wdrażać. Jak tak skończyłem pisać ten kawałek, to w głowie mej pojawiła się myśl „typie, piszesz o Zjednoczonej Prawicy, tam nikt nie wyznaczał żadnego celu, bo nikt niczego nie ogarnia”. Gdyby bowiem ktokolwiek czymkolwiek tam zarządzał, to pewnie zostałyby wyznaczone odpowiednie odsetki osób z konkretnych przedziałów wiekowych, które powinny się zarejestrować do tego, a tego dnia. Równolegle ktoś opracowałby jakieś strategie „zapasowe”, na wypadek, gdyby nie udało się osiągnąć zamierzonych celów. Ja przepraszam za katowanie was moją odmianą korpomowy (mam nadzieję, że docenicie to, że nie piszę o targetach). Jedyną „strategią zaradczą” Zjednoczonej Prawicy było otworzenie rejestracji dla młodszych roczników, bo dzięki temu udało się na jakiś czas przykryć to, że jeżeli chodzi o szczepienie starszych roczników to „nie jest dobrze”. Już po napisaniu powyższego dotarło do mnie, że to nie do końca prawda z tą jedną strategią zaradczą/naprawczą. Zjednoczona Prawica ma bowiem jeszcze jedną: niezależnie od tego, co się akurat zjebało, wszystkiemu winna jest Unia Europejska.
Spindoktorzy Zjednoczonej Prawicy są przyzwyczajeni do tego, że mogą wymyślać dowolnie idiotyczne narracje, bo opozycja i tak nie będzie w stanie ich w żaden sposób skontrować. Niemniej jednak to, co odjebali w ramach przykrywania fuckupu związanego z niewystarczającym zainteresowaniem szczepieniami w Polsce, to jest (cytując klasyka) jakieś, kurwa nieporozumienie. Otóż, wpadli na pomysł, żeby całą tę sytuację przedstawić jako dowód na wyższość polskiego narodowego programu szczepień, nad tymi z innych krajów. Wszystko zaczęło się od tego, że na portalu Deutsche Welle pojawił się artykuł o tytule z gatunku selfexplanatory: „Polacy w Niemczech. Po szczepionkę do Polski”, potem był lead „W Niemczech dopiero otwarto szczepienia dla osób poniżej 60. roku życia. Dla wielu młodych Polaków z Niemiec Polska stała się celem turystyki szczepionkowej.”. W artykule można było przeczytać wypowiedzi Polaków, którzy tłumaczyli, że: „Niemiecki system grup priorytetowych jest zbyt sztywny – ocenia Kamila, która pojechała z koleżankami na szczepienie do Krosna Odrzańskiego. Oczywiście, że trzeba chronić najbardziej zagrożonych – uważa – ale jeżeli chętnych w tych grupach jest mniej niż szczepionek, należy też pozwolić szczepić się ludziom spoza grup.”. Co zrozumiałe, zostało to momentalnie podchwycone przez media rządowe: „W Niemczech bez szans na szczepionkę, więc przyjeżdżają do Polski. Tu niemal od ręki” (to tytuł artykułu z portalu TVP Info).
W tekście na TVP Info można było przeczytać: „Wielu Polaków mieszkających w Niemczech jeździ do Polski na szczepienie przeciw COVID-19. Za Odrą dopiero otwarto szczepienia dla osób od 60. roku życia. W Polsce mogą się już rejestrować wszyscy dorośli. Niemieccy krewni i znajomi zazdroszczą im polskiego PESEL-u. – Nasza biurokracja nas wykończy – mówią.”. Tak więc widzicie. Niemcy ogarniają temat szczepień tak źle, że z pomocą Polakom mieszkającym w Niemczech musi iść Kapitan Polska, który wszystko ogarnia doskonale, albowiem #PolandStronk. Tyle, że te narracje mają niewiele wspólnego z rzeczywistością. Nie mam w tym miejscu pretensji do Polki, która obserwując to, co dzieje się w Polsce (młodsze roczniki mogą się szczepić) uznała, że w Niemczech też by mogły, gdyby tylko im na to pozwolono, bo chętnych ze starszych roczników na pewno brakuje. Pretensji nie mam również do DW, bo oni jedynie cytowali to, co powiedzieli im Polacy. W chuj pretensji można mieć do ściemniaczy z mediów rządowych. Prawda jest bowiem taka, że jeżeli porównamy dane odnośnie szczepień z Polski i Niemiec, to będziemy mogli w pełni docenić skalę kolejnego sukcesu, który poniesiemy razem z rządem Zjednoczonej Prawicy. Gdyby rację miała Polka, która twierdzi, że w Niemczech brakuje chętnych ze starszych roczników i można by było spokojnie szczepić młodych, to liczba przyjętych dawek na 100 obywateli powinna być niższa w Niemczech niż w Polsce. W rzeczywistości wygląda to tak, że w Niemczech jest to 53,4 dawki na 100 obywateli, zaś w Polsce jest to 47,1 dawki na 100 obywateli (dane są aktualizowane na bieżąco, ale obstawiam, że w momencie, w którym tekst „Niemców już nie ma” święcił triumfy w rządowych narracjach, wyglądało to podobnie). Żeby w pełni docenić to, o ile jesteśmy „lepsi od Niemców” trzeba mieć na uwadze to, że Niemcy dopiero na początku maja „otworzyły” rejestrację dla osób poniżej 60 roku życia.
Nie jestem specjalistą, ale wydaje mi się, że w kontekście powyższego można bezpiecznie poczynić założenie, że Niemcy będą miały znacznie wyższy poziom wyszczepienia (czy jak się to tam fachowo nazywa) w grupach priorytetowych, niż nasz kraj. W związku z tym narracje rządowej machiny propagandowej, w których to narracjach Polska radzi sobie lepiej od Niemców, to jest jeden wielki jebany absurd. Gdyby w naszym kraju starsze roczniki szczepiły się tak samo chętnie, jak w Niemczech, to młodsze też czekałyby na swoją kolej. Ja, na ten przykład, mam spory dysonans. Z jednej bowiem strony cieszę się bardzo z tego, że zaszczepiłem się pierwszą dawką, że niebawem druga, że jak sobie odczekam trochę od tej drugiej będę mógł iść na siłownię i nie dostawać zawału za każdym razem, gdy ktoś na sali zakaszle. Jednakowoż z drugiej strony mam świadomość tego, że zaszczepiłem się tylko i wyłącznie dlatego, że starsze roczniki nie miały na to ochoty.
UWAGA! Artykuł sponsorowany przez Suwerena!
https://patronite.pl/Piknik-na-skraju-g%C5%82upoty
Nieco wcześniej pojechałem Wołoszańskim w temacie tego, jak to Dworczyk opowiadał, że w sumie to on jest politykiem i że o odporności zbiorowej to lepiej naukowców pytać/etc. Kilka dni temu (19-05-2021) w mediach pojawiła się informacja, że jeżeli zsumujemy wszystkich zaszczepionych pierwszą dawką i tych, którzy się zarejestrowali na szczepienie, to będzie 48%. No i tak sobie myślę, że Michał Dworczyk powinien się z tego cieszyć, bo przecież mówił, że francuscy naukowcy stwierdzili, że wystarczy 40% zaszczepionych, żeby odporność zbiorowa wjechała na białym koniu. Jakiż był mój brak zdziwienia gdy się okazało, że wyżej wymieniony jegomość (chodzi o Dworczyka, nie o białego konia) skomentował to tak, że: „48 proc. zaszczepionych Polaków to zbyt mało, żebyśmy uzyskali odporność zbiorową”. W teorii, powinniśmy się wszyscy cieszyć z tego, że do rządzących nami tytanów intelektu dotarło, że mamy problem i że trzeba coś z tym zrobić. W praktyce z tej ich świadomości nic nie wynika, bo nie mają pojęcia „co dalej”. Nie mają pojęcia tak bardzo, że pełnomocnik rządu ds. narodowego programu szczepień ochronnych przeciwko wirusowi SARS-CoV-2, reagując na wpis trollicy internetowej (której popularność zbudowały rządowe media, powielając brednie jej autorstwa na temat Hiszpanii/etc.), która to trollica napisała (tym razem całkiem słusznie), że szczepienia w Polsce mogą „stanąć” na 50% zaszczepionych, napisał: „jak zwykle celnie - niestety nie jest to nieprawdopodobny scenariusz (w tym miejscu była smutna emotka) jakieś sugestie?”. Ponieważ został za ten wpis zjebany na funty, zaczął tłumaczyć (w tłumaczenia włączył się też profil „szczepimy się”), że on tylko jest otwarty na sugestie, więc lewaki dupa cicho!
I wszystko byłoby super z tym słuchaniem sugestii, gdyby nie to, że to nie jest jakaś pierdolona komedia. Już nawet nie chce mi się wspominać o tym, że wrzucenie do tego wpisu smutnej emotki i tekstu, że to „realny scenariusz” przez pełnomocnika sugeruje, że ów ma to w dupie i nie dociera do niego, że jest, kurwa, odpowiedzialny za to, ilu Polaków się zaszczepi, bo jest (uwaga capslock) PEŁNOMOCNIKIEM RZĄDU DS. NARODOWEGO PROGRAMU SZCZEPIEŃ. Typ, który ma do dyspozycji praktycznie cały aparat państwowy, prosi o sugestie na Twitterze. W kraju, którego władze wywaliły w błoto 70 baniek na wybory, które się nie odbyły nikt nie wpadł na to, że może by tak, na ten przykład wydać trochę grosza na jakieś badania? No wiecie, żeby sprawdzić, ile osób się zaszczepi, a ile nie chce tego robić. Potem zaś dorzucić jakieś badania jakościowe i sprawdzić, z jakich przyczyn jedni chcą się szczepić, a drudzy nie chcą. Gdyby się takowe informacje miało, to można by było sobie zaplanować jakieś działania, dzięki którym można by było spróbować przekonać „nieprzekonanych” (a do tego, wzmocnić postawy u tych, którzy chcą się szczepić, bo, śmieszna sprawa, takie postawy mogą ulegać zmianie). Potem można by to było potraktować ewaluacją i badać, jak się to zmienia z miesiąca na miesiąc. Jeżeli władzy szkoda pieniędzy, to można było poprosić o pomoc instytuty socjologii, psychologii i innych logii, w ramach studiowania których studenci zajmują się badaniami społecznymi. Te instytuty z przyjemnością by pomogły, a studenci biorący udział w projektach wreszcie mogliby mieć świadomość uczestnictwa w czymś, co ma sens (nie żeby robienie badań jakiemuś panu doktoru w ramach obozów badawczych nie miało sensu. W życiu bym czegoś takiego nie napisał!). No, ale kto by się tam zajmował takimi pierdołami, skoro można mieć cały ten program szczepień w dupie. W razie jakichkolwiek problemów rządowe media i tak powiedzą, że u nas jest lepiej i wszyscy nam wszystkiego zazdroszczą. Co prawda, fuckup ze szczepieniami może doprowadzić do kolejnych fal zachorowań, ale nasi rządzący mają ważniejsze sprawy na głowie. Jakież to sprawy? Ano np. takie, żeby przekonywać wszystkich dookoła, jak to wszystko dobrze idzie i jak nam tego wszystkiego zazdroszczą wszyscy dookoła. Aż dziw bierze, że w TVP nie było jeszcze paska „Niemcy wściekli na polski program szczepień!”
Zjednoczona Prawica jest momentami cholernie niespójna w swoich działaniach, ale jest jedna płaszczyzna, na której praktycznie nie ma odstępstw od normy. Tą płaszczyzną jest absolutny wręcz brak poczucia odpowiedzialności za swoje własne działania. Dla obecnej władzy najważniejsze nie jest to, żeby zrobić coś dobrze, ale żeby przekonać wszystkich dookoła, że wszyscy inni na jej miejscu zrobiliby to znacznie gorzej. Rządzący nie dopuszczają do siebie myśli „pomyliliśmy się”. Tę „nieomylność” było widać, gdy minister Niedzielski opowiadał o tym, że co prawda otwarcie szkół w trybie stacjonarnym przyczyniło się do rozwoju drugiej i trzeciej fali (żodyn się tego nie spodziewał), ale, na ten przykład, otwarcia szkół w styczniu nie można traktować w kategoriach błędu, ale w kategoriach takich, że „jesteśmy po bardzo długim zamknięciu szkół”. Tu warto sobie zadać pytanie odnośnie tego, „do czego doprowadziło otwarcie szkół” i dlaczego tym czymś było, między innymi, ponowne ich zamknięcie. Teraz pora na moją ulubioną zabawę „co by było, gdyby”. Tak więc, wyobraźmy sobie, co by było, gdyby role były odwrócone (ktokolwiek inny by rządził, a PiS był w opozycji). Coś mi mówi, że pięć minut później PiS zrobiłby pierwszą konferencję prasową na tle cmentarnej bramy. W trakcie tej konferencji Jarosław Kaczyński opowiadałby o tym, że słowa szefa MZ powinny zostać zbadane, bo jeżeli ów twierdzi, że otwarcie szkół przyczyniło się do rozwoju pandemii, ale nie było błędem, to znaczy, że doprowadzenie do śmierci kilkudziesięciu tysięcy ludzi było zaplanowane. Pięć minut po konferencji w Sejmie złożono by pierwsze wnioski o powołanie komisji śledczych w tej sprawie.
Czy chciałbym takiej samej reakcji ze strony obecnej opozycji? Szczerze mówiąc, nie wiem. Wiem natomiast, że chciałbym jakiejkurwakolwiek reakcji. Teraz bowiem wygląda to tak, że PiSowi udaje się zwalać winę za to, co się stało „na nieprzewidywalnego wirusa” (mimo, że od cholery osób mówiło o tym, że otwarcie szkół może się źle skończyć). I nie, tu nie chodzi o surfowanie na trumnach analogiczne do tego, które uprawiał PiS po katastrofie smoleńskiej, jest bowiem szerokie spektrum zachowań pomiędzy „wyjebane”, a „spisek i trotyl, dejcie Antka z jego komisją!”. Brak działań opozycji sprawia, że Genialny Strateg może w trakcie wywiadu opowiadać o tym, że: „Z powodu COVID-19 i z powodu innych okoliczności zmarło w Polsce przeszło 100 tys. ludzi. Można powiedzieć, że była to prawdziwa zaraza.”. Nie chodzi o to, że Kaczyński nie ma racji, mówiąc o tym ile osób zmarło, ale jakoś tak zupełnie pomija to, że jego partia się bardzo, ale to bardzo przyczyniła do tego. A opozycja i dziennikarze na to pozwalają.
Na koniec tematów covidowych zostawiłem sobie wybitne osiągnięcie polskiego parlamentaryzmu: „Powstał Parlamentarny Zespół ds. Sanitaryzmu. Do jego zadań należeć będzie m.in. monitorowanie i analizowanie problemów związanych z poszanowaniem i ochroną konstytucyjnie gwarantowanych praw i wolności obywatelskich w obliczu wyzwań dot. bezpieczeństwa sanitarno-epidemiologicznego oraz podejmowanie interwencji”. Założycielką tego zespołu jest Anna Siarkowska zaś: „Obok Siarkowskej, która objęła funkcję przewodniczącej, w zespole zasiadają również: Mariusz Kałużny (wiceprzewodniczący, Solidarna Polska), Małgorzata Janowska (sekretarz, PiS), Agnieszka Górska (PiS), Sławomir Zawiślak (PiS) oraz Janusz Kowalski (Solidarna Polska).”. Tak, jeżeli czegoś w Polsce potrzebujemy, to parlamentarnego zespołu, który będzie zwalczał reżim sanitarny. I znowuż, Zjednoczoną Prawicę należałoby bezlitośnie chłostać medialnie za to, że nie wypierdoliła ze swoich szeregów osób odpowiedzialnych za powstanie tego „zespołu”. Tak swoją droga, bardzo „prawicowe” jest to, że każda z osób, zasiadających w tej komisji, w innych okolicznościach bardzo chętnie opowiadałaby o tym, jak to „trzeba chronić życie od momentu zapłodnienia komórki jajowej, aż do śmierci”. Te same osoby bez mrugnięcia okiem podejmują działania, które mogą doprowadzić do śmierci wielu osób (bo tym się właśnie kończy walka z obostrzeniami). I nie, nie wierzę w to, żeby tego rodzaju twór powstał bez wiedzy i przyzwolenia zawiadowców Zjednoczonej Prawicy. Obstawiam, że jest to subtelny plan walki o elektorat z Konfederacją.
Wielokrotnie produkowałem się już w temacie „wielonarracji”, którą stosuje PiS (tej metody nauczyli się od Trumpa). W telegraficznym skrócie, w „wielonarracji” chodzi o to, żeby zawalić odbiorców maksymalną liczbą narracji, które mogą być ze sobą sprzeczne, bo w ostatecznym rozrachunku nie będzie to miało najmniejszego znaczenia (dlatego, że właściwe narracje trafiają do właściwych odbiorców, że tak to ujmę „pojedynczo”). W przypadku pandemii PiS stosuje dokładnie tę samą metodę. Tyle, że w tym konkretnym przypadku problem polega na tym, że powielane są również skrajnie antynaukowe i foliarskie narracje. Choć samej Zjednoczonej Prawicy to nie szkodzi, to jednak szkodzi nam wszystkim, bo przez te narracje ludzie mogą nie chcieć się szczepić (no bo skoro nawet politycy partii rządzącej mówią o czymś, to pewnie musi być prawda, co nie?). Ponieważ dla partii rządzącej w naszym kraju pandemia jest problemem stricte wizerunkowym, nikt się tam szczególnie nie przejmuje tym, że w efekcie powielania tych, czy innych narracji umrze więcej Polaków. Władza z jednej strony toleruje (i wspiera) działania takie, jak powołanie takiego gówno zespołu parlamentarnego, a z drugiej strony tworzy narracje, w których tłumaczy się suwerenowi, że to, że się ludzie nie chcą szczepić, to jakieś niemalże nienaruszalne prawo natury (albo jakaś fizyczna stała), z którą nic się nie da zrobić, tak więc władza nie ponosi za to żadnej odpowiedzialności. A w tle tego wszystkiego jest opozycja i dziennikarze, którzy nadal, kurwa, nie mają żadnego pojęcia o tym, dlaczego PiS ma takie, a nie inne słupki sondażowe (nie, nie chodzi o to, że ktoś się „sprzedau za pincet złoty”).
Nieco wcześniej zacytowałem fragment wywiadu z Genialnym Strategiem. W tym wywiadzie padło wiele zajebistych wypowiedzi, ale moim zdaniem, najbardziej spektakularna była ta, w której Żoliborski Arystokrata Rozumu odniósł się do kwestii aborcji: „Ale też wiem, że są ogłoszenia w prasie, które każdy średnio rozgarnięty człowiek rozumie i może sobie taką aborcję za granicą załatwić, taniej lub drożej.”. Jakiż był mój brak zaskoczenia, gdy okazało się, że ten wysryw nie spotkał się z żadną krytyką ze strony tej części komentariatu, który opowiadał brednie o tym, że PiS jest lewicowy, że wrażliwość społeczna, że to, że tamto, że sramto. Gdy okazuje się, że prawo wprowadzane przez partię Jarosława Kaczyńskiego uderza w głównej mierze w biednych (bo jak ktoś ma pieniądze, to może mieć na to prawo wypierdolone), w kręgach, które wcześniej wychwalały „lewicowość PiSu”, zapada taka niezręczna cisza. Ktoś mógłby powiedzieć, że gdyby te osoby miały odrobinę RiGCzu, to posypałyby głowę kawałkami podartych ulotek wyborczych Zjednoczonej Prawicy. Tyle, że gdyby te osoby miały tę odrobinę RigCzu, to nigdy nie opowiadałyby bredni o „lewicowości” PiSu.
Kaczyński jest człowiekiem, który bardzo, ale to bardzo stara się wszystkim udowodnić, że jest intelektualistą. Stara się to robić po to, żeby machina propagandowa mogła potem opowiadać o tym, jaka to intelektualna przepaść dzieli go od liderów innych formacji. Temu mają służyć te wszystkie „mądre słowa”, które Jarosław Kaczyński na siłę upycha w praktycznie wszystkich swoich wypowiedziach. Mechanizm jest zawsze taki sam. Najpierw Arystokrata Rozumu wrzuca kilka „trudnych słów” w wypowiedziach, potem jego kamaryla (owszem, musiałem), zaczyna się tym jarać, a następnie drony zaczynają to rozrzucać po soszjalach. Tym razem, co prawda, nie było „trudnych słów”, ale były przemyślenia Genialnego Stratega w temacie tego, jak działa prawo:
- Czy pan uważa, że wiceambasador, który interweniował w Czechach, żeby nie ułatwiano Polkom przerywania ciąży, zachował się właściwie? Polska teraz będzie interweniowała w krajach ościennych w tej sprawie?
-To jest pytanie o to, czy prawo ma charakter terytorialny czy personalny. Kiedyś miało charakter personalny, szło za człowiekiem. Później zwyciężył pogląd, że prawo ma charakter terytorialny. Jako prawnik mogę powiedzieć, że to jest spór, którego tutaj nie rozstrzygniemy.
- Nie chcemy tego rozstrzygać. Zastanawiamy się tylko, czy inni ambasadorzy będą podejmowali takie same inicjatywy?
- Nie sądzę, ale to jest ich decyzja. Obawiam się, że zasada terytorialna będzie dzisiaj decydowała.
Primo: tak, na pewno było tak, że ten wiceambasador tak sam z siebie wyskoczył z tą interwencją i nikt w Zjednoczonej Prawicy o tym nie wiedział (wszak pod rządami Zjednoczonej Prawicy samodzielność polskich placówek dyplomatycznych jest legendarna). Secundo: jak podesłałem ten fragment znajomym prawnikom, to mi powiedzieli, że wszystko spoko, ale Arystokrata Rozumu pierdoli głupoty i podrzucili mi taką ściągę, z której wynikało, że Dohtor Prawa tak trochę nie bardzo się zna na prawie. Tertio, gdybym był złośliwy, to bym napisał, że jakiś czas temu podobne rozkminy na temat „zasady terytorialnej” zapewne prowadziła Arystokracja Rozumu z południowych stanów, której stany północne uniemożliwiały polowanie na niewolników, którzy uciekli „na północ”. Ponieważ zaś złośliwy nie jestem, poproszę was o przejście do kolejnego punktu. Quatro, to zabawne, że akurat Jarosław Kaczyński wspomina o tym, że „obawia się, że zasada terytorialna będzie dzisiaj decydowała” (czymkolwiek by ta „zasada terytorialna” nie była w rozumieniu Jarosława Kaczyńskiego), albowiem to jego własna partia cierpi na straszliwe zesrańsko, ilekroć ktoś podnosi argument, że może by tak Polska uznawała małżeństwa jednopłciowe zawarte za granicą: „Uznawanie małżeństw jednopłciowych zawartych w innych krajach powinno być zastopowane na drodze ustawowej. Powinniśmy się także bronić przed adopcją dzieci przez pary jednopłciowe - mówi w wywiadzie dla DGP Michał Wójcik, minister w KPRM.”. To jak to jest z tą „zasadą terytorialną”? Dobra? Zła? Trochę się pogubiłem. Quinto, w te rozważania Arystokraty Rozumu idealnie wpasowuje się to, że Polska nie chciała dołączyć do Prokuratury Europejskiej. Tutaj jakoś tak ta „zasada terytorialna” jest spoko, bo dzięki niej można chronić „swoich” (jak tam sprawa Czarneckiego? Już wyjaśniona?). Sexto, nie, ja tu nie chcę zaczynać dyskusji o prawie, bo nie znam się na nim ni chuja (tak więc znam się na nim lepiej od Sebastiana Kalety, ale to bardzo nisko zawieszona poprzeczka). Chodzi mi jedynie o wykazanie idiotyzmu w wypowiedzi Genialnego Stratega, który usiłuje swoim quasiintelektualnym pierdoleniem bronić decyzji i działań, których nie da się w żaden sposób obronić. Aż dziw bierze, że Kaczyński nie ograniczył się do stwierdzenia, że wiceambasador zrobił to, co zrobił, ze względu na „imperatyw moralny”, albo nie powiedział, że Czechy się bezczelnie wtrącają w wewnętrzne sprawy Polski.
Na końcu poprzedniego Przeglądu wspomniałem o tym, że dwa tematy mi się nie zmieściły i że pochylę się nad nimi w następnym Głośnym Tekście. Pierwszym z tych tematów był nieudany reenacting Smoleńska. „W lipcu 2020 samolot z prezydentem Andrzejem Dudą przez cztery minuty leciał bez formalnej kontroli z ziemi, w przestrzeni dostępnej dla każdego statku powietrznego.”. Czemu lecieli bez formalnej kontroli z ziemi? Ano temu, że kontroler pracuje do konkretnej godziny i o tej konkretnej godzinie ma skończyć robotę, amen. Co zrozumiałe, w kraju, w którym mienie wyjebane na wszelkiej maści procedury to powód do dumy, coś takiego, jak brak kontrolera, nie mogło nikogo powstrzymać przed startem. Równie zrozumiałe jest to, że absolutnie nikogo nie obchodziło to, że taki samolot „bez kontroli” mógł doprowadzić do katastrofy lotniczej i po prostu przyjebać w inny samolot. Zastanawiam się nad tym, jakim kretynem trzeba być, żeby w takich sytuacjach wywierać naciski na pilotów. Bo to nie jest sytuacja w rodzaju „a chuj, pojadę se bez biletu, najwyżej zapłacę mandat”, tylko „a chuj, polecę se bez kontrolera, najwyżej zginę w katastrofie lotniczej, YOLO!”. W trakcie postępowania doszło do prawdziwego nieszczęścia, przez które władza nie będzie mogła udowodnić wszystkim niedowiarkom, że ktokolwiek naciskał na pilotów w sprawie startu. Otóż: „W niewyjaśnionych okolicznościach zniknęły nagrania z kokpitu maszyny, którą leciał prezydent”. Strasznie pechowa ta nasza władza... Potem było jeszcze ciekawiej, bo Wirtualna Polska dotarła to stenogramów rozmów, które po tym nieudanym reenactingu finałowego odcinka drugiego sezonu Breaking Bad („ABQ”),prowadziły ze sobą pewne Ważne Osoby. Jedną z nich był Marcin Horała, który doradzał innym Ważnym Osobom „co robić”: „Instytucje powinny trzymać taki profesjonalny przekaz"- pisze na grupie Marcin Horała. I dodaje: "Natomiast politycy to IMHO powinni iść na ostro: kolejna wrzutka Laska, próba puszczenia szczura na ostatniej prostej kampanii, źródło niewiarygodne, mimo wszystko nie lekceważymy, sprawdzimy, ale na spokojnie po wyborach”. Of korz, żadnego „sprawdzania po wyborach” nie było. Miałem w tym miejscu napisać o tym, że Smoleńsk nie nauczył tych kretynów niczego, ale to nie byłaby prawda. Smoleńsk nauczył ich tego, że odpowiedzialność za wszystko można zwalać na innych. Dla przypomnienia osoba, która organizowała lot do Smoleńska poniosła takie konsekwencje, że aż miała okazję przejebać 70 baniek organizując wybory, które się nie odbyły. Smoleńsk nauczył ich tego, że wszystko można „zespinować” i wszystko można wykorzystać do walki politycznej. Dla nich kolejna katastrofa lotnicza byłaby jeszcze jednym tematem do spinów i karmienia ludzi narracjami o tym, że „to pewnie kolejny zamach”. Idealną pointą do tego kawałka Przeglądu będzie wypowiedź Pawła Solocha, który jest szefem Biura Bezpieczeństwa Narodowego: „Samolot znajdował się poza kontrolą przez kilka minut? To niesmaczne. Kwestię sprzed ponad roku podniesiono w kontekście katastrofy smoleńskiej. To niegodziwe”.
No dobra, jeden z zaległych tematów mamy za sobą, teraz pora na drugi. Tematowi temu media poświęciły trochę uwagi, ale potem o nim zapomniały. Chodzi o mizianie Zjednoczonej Prawicy z kolejnym proputinowskim politykiem europejskim, Matteo Salvinim. Gwoli ścisłości, jest to kolejny przykład na to, jak bardzo skuteczna jest Zjednoczona Prawica w narzucaniu swoich narracji i jak słabi są polscy dziennikarze (pewnie spodziewaliście się tego, że w tym miejscu będzie coś o opozycji) oraz opozycja (nie pomyliliście się) w zwalczaniu tych narracji. Fidesz Orbana odszedł z Europejskiej Partii Ludowej. Przyczyna odejścia była taka, że gdyby Fidesz tego nie zrobił, to pewnie zostałby z EPL wywalony (albo zawieszony). Pod koniec marca w Budapeszcie doszło do spotkania Premiera Tysiąclecia z Viktorem Orbanem i Matteo Salvinim. Spotkanie to zostało obkomentowane, albowiem komentariat (tym razem całkiem przytomnie [co nie jest normą dla komentariatu]) zwracał uwagę na miłość do Putina, którą pałają rozmówcy Premiera Tysiąclecia. Zamiast odpowiadać na słuszne zarzuty, Zjednoczona Prawica po raz kolejny wrzuciła do debaty publicznej swój przekaz: "Cała europejska niby-chadecja trzęsie portkami, że w Parlamencie Europejskim powstaje prawicowa siła, która ją zepchnie do opozycji". Autorem tych słów był Ryszard Terlecki. Nieco później pociągnął temat stwierdzając, że spotkanie w Budapeszcie: „wywołało prawdziwą panikę w brukselskich salonach liberalnej lewicy, ale także u naszej zaściankowej opozycji”. Jak dodał: "powodem wcale nie jest krytyka unijnych działań dotyczących szczepionek, ale zapowiedź politycznego przełomu we władzach UE i w Parlamencie Europejskim. (…) Jest oczywiste, że taka zmiana układu sił, tym bardziej że w grudniu tego roku, czyli w połowie kadencji, wybrane zostaną nowe władze i obsady wielu unijnych instytucji i biur, może spowodować w Brukseli prawdziwe trzęsienie ziemi”.
Narracje te śmigały sobie spokojnie po Zjednoczono Prawicowych soszjalach i absolutnie, kurwa, nikomu nie chciało się tego wszystkiego prostować. Przez moment załóżmy, że dojdzie do porozumienia i Liga Północna (28 europosłów) oraz Fidesz (12 europosłów) dołączą do Europejskich Konserwatystów i Reformatorów (63 europosłów). W tym miejscu pora na krótką dygresję. Po raz pierwszy miałem problem z ustaleniem liczby posłów jakiejś formacji. Ryszard Terlecki twierdzi, że ECR ma 63 europosłów. Według wikipedyjnej strony ECR (w języku polskim) ugrupowanie to ma europosłów 61, zaś według anglojęzycznej jest ich 62. Na wikistronie Europarlamentu (polskojęzycznej) stoi, że ECR ma 61 członków, jeżeli zaś przeskoczymy sobie na język angielski, to się okazuje, że jest ich 73. Jeżeli wejdziemy sobie na stronę ECR, to tam z kolei przeczytamy, że tych członków jest 70 (aczkolwiek tutaj z kolei jest ten problem, że nie są to dane z obecnej kadencji). W takich chwilach zaczynam rozumieć Szacha Researchu, albowiem zamiast się, za przeproszeniem, pierdolić z tymi stronami, łatwiej byłoby wrzucić tu dowolną liczbę. No, ale to dygresja tylko. Wróćmy do meritum. Zakładamy, że wszystko pójdzie tak, jak tego chce Zjednoczona Prawica Fidesz i Liga Północna (która obecnie jest w ugrupowaniu „Tożsamość i Demokracja") dołączą do ECR. W sumie da nam to ugrupowanie, które ma 103 europosłów. Terlecki twierdzi, że takie ugrupowanie jest w stanie zatrząść Parlamentem Europejskim i że to właśnie (a nie mizianie się z proputinowskimi politykami) jest przyczyną, dla której Zjednoczona Prawica jest krytykowana. Czy tak jest w rzeczywistości? No oczywiście, kurwa, że nie. Wszystkich eurodeputowanych jest 705. Europejska Partia Ludowa (tu znowu był, kurwa, problem z ustaleniem liczby) ma ich 187, Partia Europejskich Socjalistów 145. Co prawda ECR ze swoimi 103 członkami byłby trzecią partią w Europarlamencie, ale to nadal nie zmieniłoby układu sił w tymże. Owszem, Fidesz odszedł z Europejskiej Partii Ludowej, ale to było tylko 12 europosłów, więc raczej niewiele zmienia to w ogólnym rozrachunku.
Na temat kondycji intelektualnej Terleckiego mam zdanie takie, a nie inne, ale nawet on musi wiedzieć, że te transfery nie są w stanie w żaden sposób wpłynąć na Parlament Europejski. Terlecki musi wiedzieć, że nikt w Brukseli nie boi się tego, że ECR może powiększyć stan posiadania z 63, do 103 eurodeputowanych (kosztem Tożsamości i Demokracji). Czemu więc wygadywał te bzdury? Żeby przykryć to, że jego partia mizia się z politykami o jawnie proputinowskich poglądach. Czy mu się to udało? Nie mam pojęcia. Wiem jednak, że ponieważ nikt nie prostował tych kretynizmów o „przerażeniu Brukseli” i nie zestawił wypowiedzi Terleckiego z liczbami, ta narracja mogła być częściowo skuteczna. Na pewno nie zaszkodziłoby odpytanie Terleckiego z tego, ilu eurodeputowanych mają poszczególne ugrupowania w Europarlamencie i w jaki sposób wyobraża sobie zepchnięcie do opozycji partii, które mają większość w europarlamencie. Co prawda nie przepadam za Terleckim, ale odpowiedzi na takie pytanie z przyjemnością bym posłuchał.
Znowuż się rozpisałem i znowuż nie zmieściły mi się w tekście wszystkie tematy, które chciałem do niego wrzucić. Tak więc na temat Instytutu, O Którym Nie Można Mówić Wiecie Czego, a konkretnie zaś o uczelni założonej przez tę organizację, będzie w kolejnym odcinku. Wspomnę w nim również o tym, jak doskonale sobie radzi pewną komisja, powołana przez Zjednoczoną Prawicę po to, żeby nikt nie mógł zarzucić partii, której szef darł mordę „wara od naszych dzieci” tego, że ma wyjebane na problem instytucjonalnego tuszowania pedofilii przez Kościół.
Źródła:
https://dorzeczy.pl/kraj/183195/awantura-po-slowach-dziennikarki-ostra-reakcja-lewicy.html
https://www.wprost.pl/kraj/10447875/fundusz-odbudowy-nitras-nie-wierzyl-w-rzad-techniczny.html
https://www.newsweek.pl/polska/polityka/jak-lewica-dogadala-sie-z-pis-kulisy-spisku/fv048hc
https://oko.press/ratyfikacja-funduszu-odbudowy-ue-rozbije-rzad-pis/
Coby nie być gołosłownym, pierwsza
lepsza definicja odporności
zbiorowiskowej:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Odporno%C5%9B%C4%87_zbiorowiskowa
https://twitter.com/PSzrot/status/1378044409145614337
https://www.dw.com/pl/polacy-w-niemczech-po-szczepionk%C4%99-do-polski/a-57468204
Jeżeli kogoś interesuje to, jak
wygląda poziom wyszczepienia w różnych krajach, to polecam stronę:
Tekst o „zdradzie lewicy” jest
za paywallem (ale może to i lepiej, bo po jego lekturze doszedłem
do wniosku, że im mniej osób go przeczyta, tym
lepiej):
https://www.newsweek.pl/polska/polityka/jak-lewica-dogadala-sie-z-pis-kulisy-spisku/fv048hc
https://twitter.com/michaldworczyk/status/1395237441582272516
https://twitter.com/PanZolty/status/1395448828363517954
Krótka notka o Sasinie:
https://twitter.com/Gosc_RadiaZET/status/1385133985240698880
https://wpolityce.pl/swiat/541526-fidesz-oficjalnie-opuszcza-epl
https://wpolityce.pl/polityka/546369-jak-zareaguje-bruksela-terlecki-po-spotkaniu-w-budapeszcie
https://en.wikipedia.org/wiki/European_Conservatives_and_Reformists
https://pl.wikipedia.org/wiki/Liga_P%C3%B3%C5%82nocna
https://pl.wikipedia.org/wiki/Fidesz
